Jaaaaa, ik doe nog wel eens wat.
zondag 16 januari 2011
maandag 1 februari 2010
maandag 7 september 2009
donderdag 27 augustus 2009
maandag 15 juni 2009
vrijdag 5 juni 2009
Het zwarte gat ben ik.
Net als een heelal om een zwart gat heen draait.
Draait alles om mij heen. Vatbaar en aanvaardbaar, onvatbaar en onaanvaardbaar.
Dieper en dieper in het ego.
De aantrekkingskracht die er voor zorgt dat de event horizon word gepaseerd en waar entropie begint. Daar waar verandering plaats vind.
zondag 24 mei 2009
Zwart gat continued:
Het zwarte gat ben ik zelf.
Zoveel dingen te doen op mijn "zoveel dingen te doen lijst" er lijkt geen beginnen aan.
Triviale zaken van mijn alledag, zaken die er niet toe doen. En zaken die er wel toe zouden moeten doen.
Geregel en gesteggel alles lijkt een grote taak.
En dat is het ook.
Dus...
(begint bij 0:12)
Er word gewinkelt (of gemarkt), als waarnemer zie ik het volgende.
Veel mensen die met tassen lopen.
Verschillende kraampjes, mensen met zakjes friet (die rook erg lekker die dag), op de achtergrond een kraampje met verschrikkelijk speelgoed. Mensen breken hun nek erover, ze kijken ernaar. Emotie is niet te zien.
Vragen die het oproept:
Zouden de hondjes vriendjes kunnen worden?
Door wie is dit robot hondje ontworpen en gemaakt.
Hoe duur is een Pug (honden)?
Zou die jongen met de Pug niet beter af zijn met een robot hondje.
Zouden de verkopers van het robot hondje een pug kunnnen kopen?
Of sturen zij al het geld wat ze met de verkoop van robot hondjes verdienen naar hun familie? Opdat zij meer robot hondjes kunnen maken en de markt kunnen overvloeden met robothondjes... Daarmee in één klap de verkoop van Pugs laten dalen zodat alle werkeloze Pugs eindelijk in alle vrede troepjes van het trottoir kunnen opvretten? Zonder dat iemand zijn vinger in zijn bek steekt en het er uit te vrutten....
2e gedeelte van het clipje:
Het is een stroomversnelling die langzamer word. Mijn eerste poging om het zwarte gat fysiek zichtbaar te maken....
Het treinmeisje (eigen archief) leeft in ons aller treinreizigers hart. We kennen haar allemaal.
Ze komt en gaat. Het was dit beeld waar ik aan dacht nadat ik de opdracht las.