Opdracht 6 Moment; lang

Privacy project:

Opdracht 6: Moment; lang
Ik denk dat ik het met deze opdracht het moeilijkste heb gehad.

Een foto is per definitie een moment opname maar ik vind het moeilijk om het moment uitgestrekt te laten lijken. Zeker omdat ik nog nooit op deze manier bezig ben geweest met fotografie. Ik ga altijd heel gevoelsmatig te werk en kijk wel naar compositie maar was niet bewust bezig hiermee. Lekker makkelijk denk je dan…. Ja, dat klopt. Als fotograaf (zo zie ik me zelf trouwens niet) kijk ik meer naar het objectieve (tot aan het gort droge toe). En ik merk dat ik enorm veel moeite heb met iets subjecief te fotograferen. Ik vind persoonlijk de kille koude realistische (al dan niet gemanipuleerde) beelden van Andreas Gursky interessanter dan de harde realiteit (die ik uit eigen ervaringen ook ken) van Nan Goldin......

Het uitstrekken van een moment is volgens mij ook persoonlijk beredenering. Iets wat voor de een snel voorbij gaat lijkt voor de ander een eeuwigheid.

Opdracht 5 moment; kort.

Met mijn uitvoering van opdracht 5 heb ik eigenlijk de plank een beetje mis geslagen.

Niet zo zeer dat het een slechte foto is maar het past niet in het documentaire thema van de opdracht. Het standpunt is hier niet uit af te leiden.

De gedachte achter de foto was het moment te pakken wanneer iemand betrapt word tijdens het opgeven van zijn privacy.

Ik heb het toch nog maar eens geprobeerd en buiten de deur ditmaal....

Waarom zijn mensen bang om hun privacy op te geven. Ik ben er achter gekomen dat mensen dan noodzakelijk een spiegel voor gehouden word, want iets dat je zelf onbewust doet is vaak moeilijk bewust te verhapstukken.

Dus hierbij een poging om dat te verbeelden in het kader van de opdracht.

Dit is geen geënsceneerde foto, noch is het geheel spontaan.

Het standpunt is er een van verwondering, een spiegel kan zo veel bloot geven maar eigenlijk ook maar een fractie van een plaatje in het geheel.

Net zoals je dat ook op het internet terug kan vinden.

Het feit dat een persoon zich blootgeeft op het internet zegt al heel veel over de persoon maar is dat wel een doordachte bewuste keuze? Is die drang naar erkenning of speciaal zijn dan zo groot?

Dat je je hele hebben en houden er maar neer plompt.

Het is een manier van aandacht vragen die makkelijker is dan op een zeepkist in het park te gaan staan met wat voor boodschap dan ook. Omdat je op een zeepkist de klappen van kritiek en onbegrip kan verwachten en op het internet minder?

En zelfs dan kan je het gewoon weg klikken....of niet?

Tot voorheen was ik niet te googelen, nu heb ik al zeker 5 -6 volledige hits op mijn naam.

Opdracht AV beeld met geluid.

Mijn eerste Premiere filmpje. Dit valt ook onder de opdracht bestaand beeld met ander bestaand geluid.

Het beeld dat ik zag gaf me een realisatie van diepe gedachtes. En net als een gedachte dat soms kan doemt dit mysterieuze meisje op uit de voorbij razende wereld.

Het geluid weerspiegelt dat wat je hoort als je aan het dagdromen bent, een soort indistinct gemurmer waar je af en toe woorden uit pikt. Woorden die je wel begrijpt maar die niet doordringen.

In de verte komt het station in zicht en het ruwe geluid van de trein schud je wakker uit de gedachte en uit zicht.

Zoals de gedachte kwam, ging die weer...