Met mijn uitvoering van opdracht 5 heb ik eigenlijk de plank een beetje mis geslagen.
Niet zo zeer dat het een slechte foto is maar het past niet in het documentaire thema van de opdracht. Het standpunt is hier niet uit af te leiden.
De gedachte achter de foto was het moment te pakken wanneer iemand betrapt word tijdens het opgeven van zijn privacy.
Ik heb het toch nog maar eens geprobeerd en buiten de deur ditmaal....
Waarom zijn mensen bang om hun privacy op te geven. Ik ben er achter gekomen dat mensen dan noodzakelijk een spiegel voor gehouden word, want iets dat je zelf onbewust doet is vaak moeilijk bewust te verhapstukken.
Dus hierbij een poging om dat te verbeelden in het kader van de opdracht.
Dit is geen geënsceneerde foto, noch is het geheel spontaan.
Het standpunt is er een van verwondering, een spiegel kan zo veel bloot geven maar eigenlijk ook maar een fractie van een plaatje in het geheel.
Net zoals je dat ook op het internet terug kan vinden.
Het feit dat een persoon zich blootgeeft op het internet zegt al heel veel over de persoon maar is dat wel een doordachte bewuste keuze? Is die drang naar erkenning of speciaal zijn dan zo groot?
Dat je je hele hebben en houden er maar neer plompt.
Het is een manier van aandacht vragen die makkelijker is dan op een zeepkist in het park te gaan staan met wat voor boodschap dan ook. Omdat je op een zeepkist de klappen van kritiek en onbegrip kan verwachten en op het internet minder?
En zelfs dan kan je het gewoon weg klikken....of niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten