Hoe dan!
Er word van alles bloot gegeven op het internet, privé zaken en niet zo privé zaken. De informatie word vaak belangrijker gezien dan die eigenlijk is. Zeker als je na gaat denken over de persoon die het op het net zet. Wie die persoon is kan je vaak aan de hand van wat die vrijgeeft wel uitvogelen.
Maar hoe ziet die persoon er uit op het moment dat tie zijn privacy opgeeft?
Zo?
http://www.charliewhite.info/
Subjectief
http://charliewhite.net/
Objectief
PS:
http://www.wired.com/medtech/genetics/magazine/15-12/ff_genomics_sb
dit leide naar
http://epidemix.org/blog/
en kwam hierop uit
http://www.wired.com/science/discoveries/news/2007/11/genomics_sidebar
Brave new world eat your heart out.
Gelukkig zit ik op school om te leren..
Ten eerste, kritiek is opbouwend.
Ten tweede, het is moeilijk om een objektief subjectief te beschouwen.
Ter derde, privacy is a bitch
Back to the drawing board.
Ik ben aan het onderzoeken hoe mensen vrijwillig hun privacy opgeven zonder dat ze daar bewust van zijn. Dit kan op veschillende manieren, oa door de publieke ruimte te betreden of via het internet.
De publieke ruimte vind ik minder interesant aangezien het de publieke ruimte betreft en je dus per definitie geen privacy hebt en als je daar problemen mee hebt dan ben je of een crimineel die iets te verbergen heeft of je moet gewoon thuis blijven.
Het internet daarentegen is een publieke ruimte die niet alszijnde word gezien.
Het lijkt alsof iedereen maar zonder enige schroom hun hele hebben en houden op het net zet, al dan niet doordenkend wat voor invloed dit kan/zal hebben.
Om wat genuanceerder te werk te gaan wil ik me focussen op dat kleine stukje privacy dat aan het licht komt als mensen onbedoeld iets van zichzelf en hun omgeving laten zien. Dus niet het 16jarige meisje dat zich blootgeeft op haar webcam en ook de kantoorpik die op zijn hyves beschrijft hoeveel pills die heeft geslikt van het weekend. WANT DAT IS GEWOON STOM!!!
Mijn inspiratie komt van sites als Markplaats, een plek waar je aan de hand van slechte objectieve fotos soms een heel levensverhaal kan opmaken/verzinnen van de verkoper. Het gaat mij net om dat kleine beetje informatie dat een glimps geeft van de privacy achter het gordijn.
Geleerde les:
Objectiviteit (fotograferen) heb ik aardig onder de knie, maar subjectiviteit (fotograferen) is een ander verhaal. Ik denk dat ik daarom het werk van Gursky misschien net iets meer kan waarderen dan dat van Nan Goldin.
Zo daar gaan we dan.
Tijdens de vakantie niet geheel stil gezeten (zie hieronder).
FOTOS VERWIJDERD AANGEZIEN IK MAAR DRIE SETJES MAG HEBBEN VAN FLICKR!!
Bij Privacy krijg ik een gevoel van enorme actualiteit, face it privacy is hot. Vechters voor meer privacy en de andere kant zij die onder het mom van veiligheid de vrijheid willen beperken van wat je ongezien mag doen. Wat blijft er over?
Ik zie in het thema meer een belevenis dan echt het letterlijke en "hippe" privacy van de actualiteits rubrieken, ik ben erg gesteld om mijn privacy en doe graag dingen achter gesloten gordijnen..... dat klonk beter in mijn hoofd dan hoe het hier staat geschreven.
In the privacy of you own home.... you can lay your soul bare.
Dus ik ben bang dat mijn Privacy Project niet over Big Brother zal gaan, ik wil gaan onderzoeken hoe het is om privacy publiek te maken.
http://www.filmbank.nl/
http://antwrp.gsfc.nasa.gov/apod/ap071030.html
What if it means the end is nigh?
